در اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺎ ﻫﺪف “ارزیابی روشهای تأمین مالی در صنعت نفت ایران با استفاده از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی”، روشهای تأمین مالی بیع متقابل خارجی، بیع متقابل داخلی، بیع متقابل خارجی با شریک داخلی، بیع متقابل داخلی با شریک خارجی و روش ترکیبی (فاینا نس، اوراق مشارکت، منابع صندوق ذخیره ارزی و منابع داخلی) ﺑﺮرﺳﻲ و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺪل ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﺳﻠﺴﻠﻪ مراتبی مورد ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ قرار گرفتهاند. ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر با استفاده از نظرات خبرگان و مرور سوابق کتابخانهای ۱۰ معیار ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮی ﺑﺮای ارزیابی روش تأمین مالی طرحهای عظیم صنعت نفت در نظر گرفته شده است. ﺑﺮای ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ و ارزیابی این روشها، با ﺗﻜﻤﻴـﻞ ۲ ﭘﺮﺳﺸـﻨﺎﻣﻪ ﺗﻮﺳـﻂ ﻣﺘﺨﺼـصان و ﺻﺎﺣﺐ ﻧﻈﺮان طرحهای پارس جنوبی از ﻧﺮماﻓﺰار “EXPERT CHOICE ” اﺳﺘﻔﺎده شده است. در نتایج حاصل از تحقیق، ﻣﻌﯿﺎرهای اﺻﻠﯽ ﺟﻬﺖ ارزیابی روشهای تأمین مالی ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ :کیفیت، رسیدن به تولید برنامهریزی شده، انتقال تکنولوژی جدید و سرعت، دارای ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ اهمیت و معیارهای هزینه طرح، نظارت کارفرما، حضور در بهره برداری، مقابله با تحریم و ایجاد جذابیت در جذب سرمایهگذاری و استفاده از امکانات داخلی دارای ﮐﻢترین اﻫﻤﯿﺖ بودهاند. با در نظر گرفتن کلیه معیارها روشهای تأمین مالی به ترتیب اولویت عبارتند از: بیع متقابل خارجی، بیع متقابل خارجی با شریک داخلی، بیع متقابل داخلی با شریک خارجی، بیع متقابل داخلی و روش ترکیبی.
این مقاله در فصلنامه اقتصاد انرژی شماره ۴۸ منتشر شده است و توسط آقایان رضا مرادی حقیقت، مهرزاد مینویی و میثم شاهجویی به نگارش در آمده است.