خانه / قراردادهای نفت و گاز / نظریه قراردادهای سرمایه گذاری انعطاف پذیر در بخش بالادستی نفت

نظریه قراردادهای سرمایه گذاری انعطاف پذیر در بخش بالادستی نفت

داوران بین المللی برای تشخیص قانون حاکم بر قراردادهای سرمایه گذاری نفتی حتی در مواردی که طرفین قانون حاکم را مشخص هم کرده باشند آراء و نظریاتی برای تبیین ماهیت آنها و دستیابی بره قرانون حراکم دارند که نشان از متابعت آنها از نظرات صرفاً نظری کالسیک و یا تجدید نظر شده آکادمیک دارد. به نظر میرسد برای قراردادهای سرمایه گذاری خارجی دربخش بالادستی نفت نمیتوان قائل به یک نظر ثابت در مورد ماهیت آنها شد. هر قرارداد در شرایط خود و در یک نظام حقوقی خاص و با توجه به نیازهای طرفین وشرایط اقتصادی حاکم ایجاد میشود. معمولا در هنگام مذاکرات پیش از قرارداد، طرفین از میران نیاز،شرایط و وضعیت اقتصادی طرف مقابل آگاه شده و با توجه به آن، فرایند انعقاد قرارداد را پی میگیرند. در تعیین ماهیت باید میان نقش هریک از موارد مذکور مشخص شود، لذا در این مقاله، در مقابل دکترین های مختلف در مورد ماهیت این قراردادها، نظریه »قراردادهای انعطاف پذیر« ارائه شده است. بنابر این دیدگاه قراردادهای نفتی در یک طیف ماهیتی و نه یک ماهیت خاص قابل انطباق بر هرگونه قرارداد، قابل تحلیل و تبیین میباشد. این انعطاف پذیری رها نیست و پای در چارچوب نظم انتظامی دولت می بان دارد. این نظریه میتواند با بررسی عوامل حقوقی و اقتصادی که طرفین را وادار به انعقاد قرارداد نموده است نه تنها مسئله ای حقوقی را مبتنی بر واقعیتهای خارجی بازار سرمایه گذاری کند بلکه از اثرگذاری عوامل غیر اقتصادی بکاهد.

ARTICLE

نقد و تحلیل خود درباره این مقاله را با ما به اشتراک بگذارید.

پاسخ بدهید

ایمیلتان منتشر نمیشودفیلدهای الزامی علامت دار شده اند *

*