انقلاب تونس در ژانویه ۲۰۱۱ میلادی، موجبات سرایت ناآرامیها به دیگر کشورهای خاورمیانه و شمال افریقارا فراهم کرد. نارضایتیها سرانجام در فوریه ۲۰۱۱ میلادی به سوریه رسید. و از ماه اوترقابت قدرتهای منطقهای و فرامنطقهای بهمنظور کسب قدرت در سوریه آغاز شد. از جمله کشورهای تاثیرگذار در بحران سوریه، ترکیه میباشد؛ حزب عدالت و توسعه از سال ۲۰۰۲ میلادی، سیاست به حداقل رساندن تنش با همسایگان را، در دستور کار خود قرار داد. اما با شروع بحران داخلی سوریه، روابط آنکارا و دمشق مجددا تیره شد و اکنون ترکیه برای برکناری بشار اسد تلاش میکند. این پژوهش با به کارگیری روش تحلیلی_تبیینی،به چرایی مداخله غیرسازنده ترکیه در سوریه از اوت ۲۰۱۱ میلادی تا سال ۲۰۱۵ میلادی میپردازد. فرضیه پژوهش بهاین قرار است که ترکیه برای تکمیل سیاست تبدیل شدن به کانون انرژی، به دولتی کاملا همسو در سوریه نیاز دارد؛ زیرا سوریه دروازه ورود ترکیه به خاورمیانه است. سوریه با زمامداری بشار اسد با لغو قرارداد خط لوله انتقال گاز عرب از قطر به ترکیه و امضای قرارداد احداث خط لوله با ایران نشان داد شریک قابل اعتمادی برای ترکیه نیست و بههمینجهت از شروع بحران تا پایان سال ۲۰۱۵، آنکارا سیاست حذف اسد را در پیش گرفت.
برای دسترسی به این مقاله از سید مسعود موسوی شفائی و زهرا زمردی به پیوند زیر مراجعه فرمایید.