یکی از موضوعات در قراردادهای بینالمللی فروش نفت خام، حقوق حاکم بر قرارداد است. با بررسی شروط استاندارد فروش نفت خام شرکتهای نفتی بینالمللی نظیر شورون، توتال، رویالداچشل، استتاویل و لیتاسکو ملاحظه گردید آنها حقوق انگلیس را بر قراردادهای خود حاکم دانسته، آن را از شمول کنوانسیون بیع بینالمللی کالا خارج نمودهاند. شرکتهای نفت دولتی کشورهای در حال توسعه صادرکننده نفت خام از جمله شرکت ملی نفت ایران، عموماً قانون داخلی خود را بر قراردادهای فروش نفت خام حاکم دانسته و نظر به عدم الحاق به کنوانسیون وین، در خصوص حکومت کنوانسیون ساکت هستند. در این مقاله پس از مطالعه مشخص گردید کنوانسیون برای حکومت بر قراردادهای فروش نفت خام، محدودیتی درنظر نگرفته است و علت ترجیح حقوق انگلیس بر کنوانسیون وین توسط شرکتهای نفتی بینالمللی، کلی و مبهم بودن، عدم قابلیت بازبینی آسان و غیرقابلپیشبینی بودن آثار حکومت کنوانسیون بر قرارداد در مقایسه با حقوق انگلیس است. با توجه به نقاط ضعف کنوانسیون وین، الحاق کشورهای در حال توسعه صادرکننده نفت خام از جمله ایران به کنوانسیون و حکومت آن بر قراردادهای فروش نفت خام، نمیتواند نقش مثبتی در جلب بازار ایفا نماید.
این مقاله در شماره ۵۴ نشریه مطالعات اقتصاد انرژی توسط هدی کاشانی زاده و دکتر عبدالحسین شیروی خوزانی منتشر شده است.