با تغییر ساختار مصرف فرآوردههای نفتی در کشور و با توجه به تولید اندک پروپیلن در مجتمعهای پتروشیمی کشور، از یک سو صنایع پتروشیمی با هدف تولید پروپیلن به فکر استفاده از فرآوردههای نفتی به عنوان خوراک میباشند و از سوی دیگر تولیدکنندگان این فرآوردهها (پالایشگاههای نفت) نیز در اندیشه یافتن جایگزینی برای مصرف فرآوردههای نفتی میباشند. براین اساس ایده پتروپالایشگاه به عنوان یک گزینه برای پاسخگوئی به چالش مذکور مطرح است. این مطالعه با بهرهگیری از رویکرد کسب وکارگرا به بررسی ایده پتروپالایشگاه در سناریوهای مختلف پتروپالایشگاهی پرداخته است. علیرغم اینکه توسعه پتروپالایشگاهها براساس کراکینگ نفتا یا کروسین (به عنوان گزینه برتر نسبت به آروماتیک سازی)، تولید پروپیلن بیشتری دارد و مطالعات نشان دهنده افزایش نرخ بازگشت سرمایه به میزان ۱۸% نسبت به پالایشگاه تنها است، اما از دیدگاه رویکرد کسب وکارگرا، ایده پتروپالایشگاه چشم انداز مثبتی برای شرایط ایران ندارد.
این مقاله توسط دکتر رضا بندریان در نشریه سیاست نامه علم و فناوری منتشر شده است.