سیاستگذاری انرژی با وجود اهمیت فراوان، در ایران مغفول مانده است. گزارش ها و مطالب اندکی در این زمینه وجود دارد، یکی از این مطالب توسط آقای مهران امیرمعینی و به همت گروه پژوهشی اقتصاد انرژی مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام تهیه شده است. در خلاصه این گزارش آمده است:
در تنظیم سیاست انرژی دولتها به دنبال حل مشکلات هستند و سیاست ملی انرژی زیر بنای تدوین و اجرای مجموعهای از اقدامات ناظر برفعالیتهای بخش انرژی است. از آنجا که زیربخشهای مختلف انرژی یکدیگر را متأثر مینمایند، لذا به منظور اتخاذ تصمیمات یکپارچه در بخش انرژی، سیاست ملی انرژی تدوین میگردد تا اهداف از پیش تعیین شده قابل حصول گردند. در این رویکرد دولتها برای مداخله در بازار تنها از طریق وضع قوانین و مقررات و همچنین تنظیم روابط عمل میکنند و هر دولت میبایست توازنی میان امنیت انرژی، رشد اقتصادی و حفاظت از محیط زیست برقرار سازد ولی سیاست ملی انرژی در این میان تعیین کننده است وتمامی قوانین ومقررات براین اساس تدوین و تنظیم میگردد.
هرچند در ایران تا کنون سیاست مدون انرژی و به تبع آن قانون جامع انرژی وجود نداشته است ولی این مشکل و نقص به معنای فقدان قوانین مختلف مربوط به هر یک از زیر بخشهای انرژی نیست. قوانین و مقررات انرژی در ایران گرچه در مقاطع مختلف تا حدودی پاسخگوی نیازهای بخشهای ذیربط بوده است ولی با توجه به اهداف توسعه و سیاستهای تدوین شده در پرتو چشمانداز 20 ساله جمهوری اسلامی ایران و همچنین الزامات ناشی از بهینه سازی سیستم تولید و مصرف انرژی در کشور نمیتواند پاسخگوباشد زیرا یکپارچگی مورد نظر در این بخش مورد توجه قرار نگرفته و بخش انرژی با چالشهای جدی مواجه شده است. دولت برای آن که بتواند چالشهای اساسی پیش رو را حل نموده و به اهداف کلان دسترسی یابد میبایست ضمن تبیین سیاست ملی انرژی و تعیین اهداف آن از ابزارهایی استفاده کند که دستیابی به اهداف را تسهیل نماید.
این پژوهش را می توانید از طریق پیوند زیر دریافت فرمایید.