مطالعات سیاستی نفت و گاز- حقوق، اقتصاد و مدیریت قراردادهای بین المللی نفت و گاز International Contracts Management Studies
ارزيابي سير تحول قراردادهاي بالادستي صنعت نفت و گاز كشور در دوره استقرار نظام جمهوري اسلامي، بيانگر آن است كه در طي سال هاي 1371- 1358ه.ش تقريباً هيچ نوع قرارداد متعارف و بلندمدتي منعقد نشده بود. درحاليكه در بازه زماني1392-1372ه.ش سه نسل از قراردادهاي خدماتي ايران موسوم به «بيع متقابل» طراحي و عملياتي گشته اند. اكنون با توجه به ضرورت طراحي قراردادهاي جديد، مي خواهيم بررسي نمائيم كه اساساً قوانين جاري حاكم بر بخش بالادستي صنعت نفت و گاز كشور دلات بر جواز استفاده از چه نوع قرارداد متعارفي در آن دارند؟ ملاحظات و چارچوب پيشنهادي صاحب نظران در طراحي اين نوع قرارداد، چگونه مي باشد؟ درنهايت با توجه به ماهيت قراردادهاي بيع متقابل، نتيجه مي گيريم كه الزامات قانوني مسلط بر اين حوزه سازگاري بيشتري با اصول قراردادهاي بيع متقابل دارد. البته قرارداد جديد مي بايست با تمسك به ظرفيت هاي قانوني موجود ضمن پاسخگويي به دغدغه هاي منتقدين حسب ميادين هيدركربوري كشور از انعطاف پذيري لازم نيز برخوردار باشد.
این مقاله توسط دکتر نصرالله ابراهیمی و محمد شیریجیان (از دانشجویان دکتری مدیریت قراردادهای بین المللی نفت و گاز دانشگاه امام صادق علیه السلام) در نشریه اقتصاد انرژی ایران منتشر شده است.
لینک دریافت مقاله
سلام بابا سایتون معرکه است موفق باشید
لازم به ذکر است سایر مقالات دکتر ابراهیمی از طریق جستجو در وب سایتی هایی نظیر http://WWW.SID.IR با عنوان نویسنده ابراهیمی قابل دسترسی است.
برخی از مطالب ایشان هم در نشریات تخصصی حوزه نفت منتشر شده است که قالب سخنرانی و طرح بحث دارد.
از آنجایی که دکتر ابراهیمی یکی از صاحبنظران حوزه قراردادهای نفت و گاز است و از طرف دیگر تخصص ایشان در حوزه قراردادهای بیع متقابل است به نظر می آید مطالعه مقالات ایشان جهت آشنایی دقیق تر با قراردادهای بیع متقابل ضروری باشد.
توصیه اول این است که ابتدا سایر مقالات ایشان مطالعه شود و پس از آن با نگاهی تاریخی به این مقاله توجه گردد.
موفق باشید