امروزه مدیریت یکپارچهی زنجیرهی تولید و پالایش محصولات هیدروکربوری بهعنوان یکی از پیچیدهترین زنجیرههای صنعتی، از اهمیت ویژهای برخوردار است. در این میان تدوین و اجرای «نسل جدید قراردادهای نفتی ایران»، با اهدافی نظیر بهرهگیری از ظرفیت پیمانکاران داخلی در اجرای پروژههای نفتی، استفاده حداکثری از ظرفیت سازندگان داخلی برای تأمین تجهیزات و کالای مورد نیاز، انتقال و ارتقای فناوری و همچنین با هدف تأسیس و تقویت ظرفیتهای مدیریتی و فناوری در کشور، فضای نوینی را پیش روی شرکتهای ایرانی و شرکتهای بینالمللی متقاضی فعالیت در حوزهی اکتشاف و تولید قرار داده است. از این رو با توجه به گستردگی و پیچیدگی فعالیت در این فضای چالشبرانگیز، این شرکتها تلاش نمودهاند تا به سمت شناسایی الزامات تعیین شده در حوزههای مدیریت و رهبری، مالی و ستادی و همچنین حوزههای فنی و تخصصی گام بردارند و بتوانند با تلاشی مضاعف، چالشهای پیش رو در این فضا را به شکل مؤثرتری مدیریت نمایند.
با توجه به اهمیت شناسایی ابعاد مختلف فضای اکتشاف و تولید و نیاز به استقرار فرایندهای اساسی این حوزه در یک سازمان، ضروری است تا با الگوگیری از تجارب موفق شرکتهای بینالمللی، فاکتورهای اساسی جهت تبدیل شدن به یک شرکت موفق اکتشاف و تولید را شناسایی کرد. از این رو در این مقاله تلاش شده است تا با تحلیل تفاوتهای موجود در حیطهی فعالیت شرکتهای E&P با سایر شرکتهای پیمانکار عمومی و یا شرکتهای ارائهدهندهی سرویس، فرآیندهای اصلی و تأثیرگذار در این حوزه را شناسایی نموده و یک مدل اجرایی جهت موفقیت در این حوزه را معرفی کرد.
این مقاله توسط آقایان مرتضی میرعباسی و محمد مهدی مصدق در نشریه اکتشاف و تولید نفت و گاز منتشر شده است.