دکتر ولی رستمی و دکتر احمد رنجبر در مقاله ای به بررسی ابعاد حقوقی مالیات بر نفت و گاز پرداخته اند. این موضوع از مواردی است که در عموم پژوهش های ایرانی مغفول بوده است. مطالعه این مقاله می تواند برای علاقمندان مفید باشد. در چکیده این مقاله آمده است: دولتها بهمثابه مالک منابع معدنی یا حافظ منافع سرزمینی، ابزارهای مالی (مالیاتی و غیرمالیاتی) مختلفی برای برخورداری از رانت اقتصادی حاصل از استخراج ذخایر نفت خام و گاز طبیعی در اختیار دارند. تا جایی که به ابزارهای مالیاتی مربوط میشود، بخش معدن و نفت و گاز پایههای مالیاتی خاصی را با نرخهای متفاوت ایجاد کرده است که زمینهساز شکلگیری نظام مالیاتی خاص این بخش در برخی کشورها شده است. پیشرفت شیوههای مالیاتبندی بر نفت دولتها را قادر ساخته تا سهم مهمی از رانت اقتصادی موجود را فقط از راه اخذ مالیات از بخش خصوصی (شرکتهای نفتی خصوصی داخلی یا بینالمللی) تحصیل کنند، بدون آنکه خود مستقیماً سرمایهگذاری کنند و خطرهای سرمایهگذاری را متحمل شوند.در ایران، در راستای اعمال حق حاکمیت و مالکیت دولت بر منابع نفت و گاز، شرکت ملی نفت بهمنزله متصدی اصلی فعالیتهای نفتی، روابط مالی (مالیاتی) خاصی با دولت برقرار کرده است که مقایسه آن با نظام مالیاتی مربوط در سایر کشورها موضوع بحث این مقاله است.
