بر اساس یک اصل پذیرفته شده بین المللی، دولت ها از مصونیت برخوردار هستند. بدین معنا که نمیتوان علیه یک کشور در دادگاه کشور دیگر اقامه دعوی نمود و یا به داوری متوسل شد چرا که دولت ها از رسیدگی قضایی در کشورهای دیگر مصون هستند. اما اگر بخواهیم اصل مزبور را در قراردادهای سرمایه گذاری جاری بدانیم، همیشه این نگرانی وجود دارد که در صورت نقض تعهد توسط دولت صاحب نفت، پیمانکار توانایی اقامه دعوی و توسل به داوری را نداشته باشد، چرا که دولت صاحب نفت می تواند بلافاصله به اصل مصونیت متوسل شده و رای دادگاه یا داوری را بی اثر نماید. برای جلوگیری از این امر، اصولا در قراردادهای بالادستی نفت، شرطی گنجانده می شود به نام ((صرف نظر کردن از مصونیت دولت)). بر اساس این اصل، کشور صاحب نفت یا شرکت ملی نفت کشور مزبور، صراحتا از اصل مصونیت خود صرف نظر می نماید، تا در صورت نقض قرارداد، پیمانکار بتواند به نهادهای داوری پیش بینی شده یا نهادهای قضایی متوسل شود.
خانه / حقوق نفت و گاز / حقوق بین الملل نفت و گاز / مفهوم اصل مصونیت دولت و نقش آن در داوری دعاوی نفتی
مطالب مرتبط
تحلیل نظریات موجود در احراز سلب مالکیت غیرمستقیم و تحولات آن درخصوص سرمایهگذاری در حوزۀ انرژی
2018/05/23
برداشت یکجانبه از میادین مشترک نفت و گاز در پرتو حقوق بینالملل با تأکید بر میدان مشترک پارس جنوبی
2017/03/25
نقد اقدام متقابل (تحریم نفت) اتحادیه اروپا علیه ایران از منظر حقوق مسئولیت بینالمللی دولت
2016/01/04
درس های نفتی در رای داور امین اویل
2014/01/30
لزوم توجه به حقوق انگلستان در قراردادها
2013/03/06