امریکا و مکزیک پس از چندین دهه مذاکره در ۱۲ فوریۀ ۲۰۱۲ موفق به امضای موافقتنامهای در خصوص نحوۀ بهرهبرداری از منابع نفت و گاز فرامرزی واقع در خلیج مکزیک شدند. یکپارچهسازی شیوهای است که در موافقتنامه برای توسعه و بهرهبرداری از منابع هیدروکربنی فرامرزی پیشبینی شده است. با توجه به شباهت تاریخی، ساختاری و حقوقی صنعت نفت مکزیک و ایران و میادین مشترک متعدد کشورمان با کشورهای همسایه، بررسی نحوۀ توافق امریکا و مکزیک بهمنزلۀ جدیدترین تلاش از این دست در سطح جهان میتواند در تبیین راهبردهای بخش انرژی کشور کمکهای شایانی کند. درک متقابل، اعتمادسازی، ایجاد فرصت کافی برای گفتگو و مذاکره، رفع سوءتفاهمها، مطالعۀ کامل ویژگیهای زمینشناسی منطقه، دیدگاه بلندمدت، پرهیز از اقدامات یکجانبه و مهمتر از همه ایجاد منافع مشترک از جمله عوامل موفقیت دو کشور در دستیابی به توافق بود.
این مقاله در شماره سوم نشریه مطالعات حقوق انرژی توسط دکتر جوادکاشانی و دکتر توحید قلی زاده منتشر شده است.