ارزیابی اثر قراردادهای نفتی عراق بر تولید و صادرات نفت این کشور

برخی متخصصان معتقدند الگوی قراردادهای جدید نفتی ایران یعنی آی.پی.سی از الگوی قراردادهای عراق نشات گرفته است. فارغ از اینکه چقدر با این تعبیر و تشبیه موافق باشیم بررسی قراردادهای نفتی عراق، می تواند زمینه فهم بیشتر دنیای پیرامونی عرصه قراردادها را روشن کند.

در مقاله ای که توسط دوست عزیزمان آقای علی خواجوی و آقای محسن کرمانشاه نوشته شده است به واکاوی این مساله پرداخته شده است. در چکیده این مقاله آمده است:

ارزیابی تولید و صادرات نفت خام عراق به‌عنوان یکی از مهم‌ترین رقبای ایران بسیار حائز اهمیت است. این کشور با انعقاد قراردادهای نفتی جدید موفق به افزایش تولید و صادرات بیشتر نفت‌خام شده و تا حد بسیاری توانسته در زمینه‌ی صادرات نفت‌خام به بازارهای جهانی جایگزین ایران گردد. به‌طوری که میانگین تولید نفت عراق از ۳۶/۲ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۱۰ به ۵/۴-۳/۴ میلیون بشکه در روز در چهار ماه نخست سال ۲۰۱۶ افزایش یافته است. میانگین صادرات نفت عراق نیز از ۸۹/۱ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۱۰ به بیش از ۵/۳ میلیون بشکه در روز افزایش یافته است. همچنین بررسی مقاصد صادراتی نفت‌خام ایران قبل و بعد از اعمال تحریم‌ها و مقایسه‌ی صادرات نفت عراق به این کشورها در همین دوره بیانگر آنست که بیش از ۷۰ درصد از کاهش میزان صادرات نفت‌خام ایران به کشورهای آسیایی طی دوره‌ی مذکور از طریق صادرات نفت‌خام عراق جبران شده است.

در این مقاله تلاش شده آخرین وضعیت توسعه‌ی میادین نفتی عراق بررسی شود و تأثیر قراردادهای نفتی این کشور بر افزایش تولید، صادرات و درآمدهای نفتی آن بررسی گردد.

برای دریافت اصل مقاله کلیک فرمایید.

ارزیابی اثر قراردادهای نفتی عراق بر تولید و صادرات نفت این کشور

از لطف دوستان ممنونیم.