پتانسیل طراحی مدل قیمت‌گذاری گازهای همراه نفت با تأکید بر فروش این گازها به واحدهای NGL

بررسی آمارهای گازهای همراه نفت سوزانده شده نشان می‌دهد که حدود ۴۰ میلیون متر مکعب در روز گازهای همراه نفت (معادل تقریباً ۵/۱ فاز پارس جنوبی) در مناطق عملیاتی نفتی کشور در سال ۱۳۹۵ سوزانده شده است. حجم بالای گازهای همراه نفت سوزانده شده و مشکلات شرکت ملی نفت در اجرای طرح‌های جمع‌آوری این گازها موجب گردیده است تا سیاست‌هایی از قبیل مزایده فروش گازهای مذکور و واگذاری طرح‌های NGL به بخش‌های خصوصی بالاخص واحدهای پتروشیمی انجام گیرد. اجرا شدن این سیاست‌ها مستلزم حضور بخش خصوصی و ایجاد سازوکار و چارچوبی معین در روابط بین شرکت ملی نفت و بخش‌های خصوصی است. یکی از مواردی که در ایجاد این سازوکار نقش مهمی دارد، تعیین الگویی برای قیمت‌گذاری گازهای همراه نفت است. لذا در مقاله حاضر ضمن تبیین مدل‌های قیمت‌گذاری گاز، الگویی برای قیمت‌گذاری گازها مذکور معرفی شده است. یافته اصلی پژوهش در نهایت الگوی قیمت‌گذاری برای گازهای همراه نفت با فرض فروش به واحدهای NGL همچون NGL-3200 می‌باشد که این الگو مبتنی بر اصول اساسی همچون نوع استفاده از گاز همراه نفت، کیفیت گاز، موضوعات زیست‌محیطی، ارزش حرارتی گاز و محتوای مایعات می‌باشد. علاوه بر این، در بکارگیری این الگو برای قیمت‌گذاری خوراک واحد NGL-3200، نتایج نشان می‌دهد که حداقل و حداکثر قیمت برای خوراک این واحد به ترتیب ۵ و ۲/۸ سنت در هر متر مکعب می‌باشد. همچنین، نتایج تحلیل حساسیت نشان می‌دهد که تغییرات نرخ بهره‌برداری، قیمت محصولات حاصل از فرآورش گاز همراه نفت و هزینه سرمایه‌ای می‌توانند بر قیمت گاز همراه نفت مؤثر باشند.

این مقاله در شماره ۲۰ نشریه پژوهشنامه اقتصاد انرژی ایران منتشر شده است.

دریافت مقاله