همانگونه که پیش از این نیاز بیان شده بود، بازیگران عرصه نفت را به برخی از کشورها و برخی از نهادهای مهم نفتی تقسیم می کنند که در نوشتههای پیشین به برخی از این کشورها اشاره شد، در ادامه با برخی از نهادها و سازمان های مهم، آشنا میشویم.
شرکتهای چندملیتی نفتی (میرترابی، ۱۳۸۷: ۲۲۴- ۲۳۰)
شرکتهای چندملیتی نفتی که از آنها تحت عنوان غولهای نفتی(Oil Majors) نیز یافت میشود، از بازیگران قدیمی عرصه نفت جهان محسوب میشوند. زمینه پیدایش شرکتهای چندملیتی نفتی در امریکا و به فاصله چندسال پس از پایهگذاری صنعت نفت در این کشور پدید آمد.
در واقع ظهور اینگونه شرکتها، با نام شخصیتی عجیب و استثنایی یعنی جان دی راکفلر(John D.Rakefler) عجین شده است. وی در سال ۱۸۶۲ در سن ۲۳ سالگی وارد صنعت نفت شد و ابتدا در بخش پالایش و سپس بخش حمل و نقل امریکا را تحت کنترل خود درآورد و در چنین شرایطی در سال ۱۸۷۰ شرکت استاندارد اویل نیوجرسی (Standard Oil of New Jercy) را پایهگذاری کرد و اولین شرکت غولآسای نفتی جهان متولد شد.
هفت خواهران نفتی:
۷ شرکت بزرگ در اوایل قرن ۲۰ میلادی تحولات صنعت جهانی نفت را رقم زدند و به هفت خواهران نفتی مشهور شدند (این نامگذاری به این دلیل بود که آنان در پی آن بودند که با ایجاد اتحادی مشترک و دوستانه، منافع یکدیگر را تهدید نکنند و به افزایش منافع یکدیگر اقدام کنند).
این شرکتها عبارتند از:
۱- شرکت استاندارد اویل نیوجرسی: که بعدا به شرکت اکسون (Exon) تغییر نام یافت و پس از ادغام با شرکت موبیل (Mobile) به نام اکسون موبیل تغییر کرد و امروزه بزرگترین شرکت نفتی جهان است.
۲- رویال داچ شل(Royal Dutch Shell): شرکتی انگلیسی و هلندی است و هنوز هم به فعالیت خود با نام شرکت شل ادامه میدهد.
۳- شرکت نفت ایران و انگلیس(Anglo-Persian Oil Company): این شرکت بر پایه قرارداد دارسی از ابتدا با تسلط بر ذخایر نفتی ایران پدید آمد و پس از ملیشدن نفت در ایران به شرکت بریتیش پترولیوم(British Petrolum) تغییر نام یافت. این شرکت سپس با شرکت آمریکایی آموکو(Amoco) ادغام شد و تحت عنوان جدید «بیپی آموکو» به فعالیت پرداخت اما مدتی بعد نام «بیپی» را برای خود برگزید.
۴- شرکت استاندارد اویل نیویورک(Standard Oil of Newyork): این شرکت بعدها به شرکت موبیل تغییر نام داد و با شرکت اکسون ادغام شد.
۵- شرکت تگزاکو(Texaco): این شرکت، پس از مدتی با شرکت شورون(Chevron) ادغام شد تا شرکت شورون تگزاکو امروزی پدید آید.
۶- شرکت استاندارد کالیفورنیا (Standard Oil of California): به صورت اختصاری سوکال(SOCAL) خوانده میشود. این شرکت بعدا به شرکت شورون تغییر نام داد و همانگونه که ذکر شد در مرحله بعد با شرکت تگزاکو ادغام گردید.
۷- گلف اویل(Gulf Oil): این شرکت آمریکایی، پس از مدتی فعالیت عملا به دو بخش تقسیم شد. بخش بزرگ آن به شرکت شورون پیوست و بخش کوچکترش، هماکنون تحت همین عنوان در شمال شرق آمریکا فعالیت میکند.
بدینترتیب میتوان گفت هفت خواهران نفتی دوره پرفراز و نشیبی از ادغام و تجزیهشدن را پشت سر گذاردهاند. امروزه ۴ شرکت عمده نفتی میراث هفت خواهران نفتی هستند که عبارتند از اکسون موبیل، شورون تگزاکو، شل و بیپی.
با توجه به انحصاری که توسط شرکتهای چندملیتی به وجود آمده بود اعتراضاتی از سوی دولتها و یا شرکتهای مستقل نفتی انجام گرفت ولی شرکتهای چندملیتی موفق شده بودند. انحصار و کنترل تولید نفت در جهان، تصاحب پالایشگاهها، مالکیت کشتیها و لولههای انتقال نفت را در اختیار بگیرند. به طوری که در سال ۱۹۷۴، ۸۶ درصد نفت جهان را تولید و ۸۰ درصد آن را پالایش میکردند. ۷۵ درصد بازار جهانی نفت در کنترل آنها بود و ۶۰ درصد نفت کشورهای جهان را در تملک خود داشتند.
از دهه ۶۰ میلادی، تحرکات و فعالیتهایی از سوی برخی از دولتها و شرکتها انجام گرفت که در نهایت موجب از بین رفتن این انحصار شد.
در یک سو، کشورهای واردکننده نفت نظیر ژاپن، فرانسه و ایتالیا به این نتیجه رسیدند که واردات نفتی آنها، بیش از حد به این شرکتهای بینالمللی متکی شده است، لذا در نظامهای حقوقی خویش تغییراتی ایجاد نمودند و این وابستگی را کنترل کردند همچنین با تاسیس شرکتهای ملی نفت در جهت کاهش این وابستگی اقداماتی انجام دادند. از سوی دیگر کشورهای صاحب نفت نیز خواهان درصد و سهم بیشتری از درآمدهای نفتی بودند، لذا در پی کنترل نفت کشورهای خود و مداخله بیشتر در روند اکتشاف تا فروش آن در بازارهای جهانی برآمدند که یکی از نتایج این اعتراضات، تاسیس اوپک بود.
ناگفته نماند با توجه به تغییرات اقتصادی- اجتماعی دهه ۸۰ میلادی مبنی بر سیاستهای نئولیبرالی و حرکت به سوی خصوصیسازی در برخی کشورها که به واسطه مطرحشدن مقوله جهانیشدن اقتصاد بود سهم شرکتهای بینالمللی باز هم رو به تزاید گذاشت و هماکنون با تمامی اقداماتی که علیه این مقوله صورت گرفت، این شرکتها جایگاهی عظیم در صنایع بالادستی نفت دارند.
منابع و ماخذ:
میرترابی سعید(۱۳۸۷)، مسائل نفت ایران، تهران، نشر قومس.
نوروزی محمد (۱۳۹۱)، گفتارهای عمومی درباره مسائل نفت ایران، تهران: انتشارات انجمن علمی دانشجویان رشته معارف اسلامی و مدیریت دانشگاه امام صادق علیهالسلام.