بیگمان تحریمهای اقتصادی و نفتی نقش قابلتوجهی در رکود صنعت نفت طی سالهای گذشته داشته است؛ بهویژه از جولای سال ۲۰۱۲ که تحریمهای بینالمللی علیه ایران شدت گرفت و میزان تولید کاهش و صادرات نفت ایران به نصفتنزل یافت. اما بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که تحریمها تنها عامل رکود صنعت نفت نبوده و مشکلات مدیریتی در سطح مدیریت دولت و در سطح صنعت نفت نیز در رکود این صنعت مؤثر بوده است. تعدادی از کارشناسان نیز بر نقش تحولات بازارهای جهانی نفت تأکید دارند. هرچند ارائه آمار دقیق در مورد هر کدام از عوامل مذکور به علت وجود متغیرهای متعدد امکانپذیر نیست، اما در این تحقیق با استفاده از روش تحلیل سلسلهمراتبی؛وزن تقریبی تأثیرگذاری هر کدام با هدف ارائه تحلیلی واقعبینانهتر در مورد تأثیر تحریمها بر صنعت نفت مشخص شد. بر این اساس در فاصله زمانی ۱۳۸۳ تا ۱۳۹۳ سوءمدیریت در صنعت نفت ۵/۳۵ درصد، سوء مدیریت در سطح مدیریت دولت ۵/۳۳ درصد و تحریمها ۳۱ درصد بر رکود صنعت نفت تأثیر داشته است. بر اساس دادههای آماری منتج از این پژوهش، میتوان با نگرش جدیدی عوامل تأثیرگذار بر توسعه صنعت نفت را مورد بررسی قرار داد و بر ضرورت حذف موانع پیش رو و ایجاد اصلاحات نهادی و ساختاری برای نیل به اهداف توسعه صنعت نفت و در نهایت توسعه پایدار مبتنی برتوسعه نهادهای اقتصادی فراگیر تأکید نمود.
این مقاله در نشریه راهبرد- شماره پاییز ۹۶ – توسط آقای ساعی و خانم پاشنگ منتشر شده است.
از همه عزیزان تقاضا داریم در این زمینه، نکات خود را بیان بفرمایند.