منابع و درامدهای نفتی، همواره محل تامل نویسندگان و اندیشمندان بوده است که گاه در قالب کتابها و مقالات علمی و گاه در سخنرانی ها و مستندهای سینمایی به آن پرداخته شده است. این موضوع حتی از دید طنزپردازان نیز پنهان نمانده است. کتاب طنزهای نفتی كه برگرفته از صفحات خواندني تاريخ سياسي نفت ايران مي باشد، در 4 فصل تنظيم شده است؛ فصل نخست كه عنوان «خاطرات نفتي» را بر جبين دارد، به پاره اي خاطرات شبه طنز اختصاص مي يابد كه به تاريخ سياسي نفت ايران از اولين قراردادهاي نفتي تا بعد از وقايع ملي شدن نفت و داستان كنسرسيوم در سال 1333 مربوط مي شود.
فصل دوم عنوان «ادبيات نفتي» به خود گرفته است. اين فصل به برخي از متون ادبي و طنزآميز كه در آستانه نهضت ملي نفت و دوران بعد از آن در نشريات و مطبوعات به چاپ رسيده، اشاره دارد. «اشعار نفتي» عنوان سومين فصل كتاب را به خود اختصاص مي دهد. اشعاري كه در اين فصل گرد آمده، منتخبي ست از اشعار چاپ شده در مطبوعات در دهه هاي 1320 و 1330.
آخرين فصل كتاب، پاره اي از كاريكاتورهاي نفتي كه در نشريات فكاهي آن دوران يعني در اواخر دهه 1320 و بعد از آن به چاپ رسيده، آورده شده است.
در بخش آغازين مقدمه اين كتاب مي خوانيم:
طنزهاي نفتي ديگر چه صيغه اي ست!؟ مگر آن كسان كه تاريخ نفت ايران را رقم زده اند طنر پرداز بوده اند؟ بين تاريخ نفت و طنز سياسي چه ربط و نسبتي ست؟ اصلا از كجاي تاريخ سياسي نفت طنز برمي خيزد و در كجاي اين تاريخ، طنز قابل دريافت و برداشت است و …!؟
… صفحات خواندني كه از آن سخن به ميان مي آيد به خوبي گوياي حكايت هايي ست سر به مهر نهاده كه بر پرده غمبار نفت ايران رقم خورده است. اگر گفته مي شود «طنزهاي نفتي»، مقصود؛ آن رفتار، گفتار و نوشتاري ست كه سر از طعنه، كنايه، و تعريض باز كرده است و شنيدن و خواندنش مذاق را شيرين مي آيد و لبخند بر چهره مي نشاند و آدمي را از سر طبع به خواندن و رويتش مي نشاند، اما در واقع خاطرات ماندگاري را به آدمي يادآور مي شود؛ كم و بيش تلخ، سازنده و عبرت آموز.
این کتاب توسط احمد راسخی لنگرودی و در انتشارات کویر منتشر شده است.